Rozentuinfestival verslag

Elk jaar krijgen leerlingen van verschillende scholen weer de kans hun talenten een podium te geven in het de lamar theater, alles kan en mag: Dans, drama, film muziek of een combinatie van alles. Dit jaar was het eerste keer dat ik erbij was, en daar schrijf ik met veel plezier een verslag over!

Ik was dus nog nooit in het theater geweest, het was kleiner dan ik had verwacht maar wel een groot podium waar ook goed plaats was voor de dansers. De presentatie was zeer goed gedaan, lekker spontaan en met humor om het ijs een beetje te breken zowel bij de spelers als bij het publiek. De groepen dans waren verassend goed, heel dynamisch en er viel eigelijk overal wel iets te zien. Er was goed over nagedacht de spelers te interviewen als er iets moeilijks klaargezet of weggesleept moest worden, dat was duidelijk van tevoren afgesproken.












Al moet ik wel zeggen, het geluid was echt heel slecht geregeld. Bij de (uiteindelijk winnende) film van Lieke viel tot 2 keer toe het geluid weg in het midden, ik vind persoonlijk dat dit van tevoren gewoon getest moet worden. Niet alleen bij de film, ook bij drama optredens viel het geluid ineens weg of was het te zacht. Dat haalt je als kijker naar mijn mening echt uit het stuk.  Ook de lichten voegden niet echt iets toe aan de optredens, zeker een verbeter punt dus.

Ik vond vooral het drama stuk 'De lift' echt hilarisch om naar te kijken, er was goed na gedacht over de outfits en de verschillende typetjes. Het laat echt zien dat je met weinig toch iets goeds neer kan zetten, omdat ik achteraf ook hoorde dat het stuk op het laatste moment nog was aangepast werd en ze het zelf niet zo hoog inschatten.

De muziek vond ik ook heel vet, daar was het geluid overigens wel goed. Dat was de band van Moos, Luka en Mauro en vooral de synthesizer vond ik echt vernieuwend. Ook Meghan in de doeken was geweldig, iets wat nog nooit eerder voor kwam en ik schatte haar kans om te winnen ook erg hoog in!

Het jury commentaar was ook prima, ze gaven goede kritiek maar somde ook de goede punten op. Al met al was het behalve het geluid best goed geregeld en waren de optredens zeer vermakend!

Cultureel verslag periode 4- Miley Cyrus concert

Ik ben sinds kleins af aan een enorme Miley Cyrus fan geweest, ze is eigelijk meegegroeid met al mijn leeftijds categorién. Van Hannah Montana tot solo zanger artiest tot losgeslagen puber (in haar 20e?). Natuurlijk had ik ook als eerst mijn mening toen ze haar haren afknipte en twerkend in haar filmpjes stond, maar dat neemt niet weg dat ik haar gewoon nog steeds bewonder. Laatst kwam ik aan twee gratis kaartjes voor haar concert in Amsterdam, en hier mijn verlsag over het concert!

Mary wigman - Onderzoeksopdracht periode 4

Ik Linde en Wyomi hebben deze periode gekozen voor Mary Wigman, onze presentatie houden we de week na de vakantie maar de analyse maken we ieder voor zich. Mary Wigman lijkt mij een heel interessant figuur, ik ben zeer benieuwd naar haar achtergrond en de aanleiding naar haar aparte expressieve dans. In de les hebben we al een filmpje gekeken, de hexentanz, ik haar dan ook in dit filmpje analyseren.

Zoals ik al zei, een heel interessant figuur! Zo'n dans als de hexentanz, zie je niet vaak. Er zit vrijwel geen muziek onder alleen klanken, ik vind het dan ook knap dat ze toch in een bepaalde regelmaat kan bewegen zonder daarbij muziek te hebben. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de eerste indruk nogal eng vond, haar masker en de achtergrond maken het nog net een stukje enger.

In het filmpje zie ik dat Mary eerst langzaam beweegt, je zou denken dat ze improviseert maar naarmate de muziek begint neemt ze het ritme aan van de klanken waardoor het toch wel duidelijk een soort dans is. In het hele filmpje zit ze op de grond, en heeft ze gemengde bewegingen van soms heel groots naar soms ook heel klein. Het masker dat ze op heeft, en de uitgesproken kleding geeft de dans een soort accessoires waardoor het mysterieuzer wordt. Net als met de klanken die je hoort, je blijft geboeid kijken, het verveelt niet ookal is het nog zo minimaal.

Ik kan goed begrijpen waarom Mary Wigman tot de exprossionele dansers behoort, in de dans gebruikt ze haar hele lichaam en brengt ongetwijfeld wel emotie met zich mee. Haar bewegingen zijn uitgesproken en passen goed bij de muziek. Je ziet dat ze waarschijnlijk wel goed over haar bewegingen heeft nagedacht,












Mary Wigman is een van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van de moderne dans. Ze stak klassiek ballet in een modern jasje, en trok geen pointe schoenen aan. In haar moderne ballet is er een vrije uiting van dans zichtbaar, waarbij emoties worden losgelaten en expressief tot uiting komen. Het expressionisme is een stroming in de 20e eeuw, met Mary Wigman en vele anderen als pionier,
het was vooral actief rond de jaren 1905 tot 1940. In tegenstelling tot het impressionisme ging het bij het expressionisme (de naam zegt het al) om het uitdrukken van gevoelens, en het soms verliezen van de realiteit.

Mary Wigman is geboren in Duitsland, ze begon redelijk laat met dansen en deed eerst aan een andere stijl dans. In 1918 kreeg ze een nervous breakdown. Ademhaling was heel belangrijk in haar dansstijl, om de natuurlijke spanning en ontspanning teweeg te brengen die je terugziet in haar bewegingen. Opvallend zijn de pose achtige bewegingen van heup, armen en handen. Mary's belangrijkste principes waren "dans is een uiting van diepe en sterke emoties door de zeggingskracht van de beweging zelf" en "Het lichaam is een instrument dat zingt en beweegt".
Mary's hekensdans is een soort tragisch en dramatisch dansstuk van angst en verdriet, het was de dans waarmee beroemd werd.

Tegenwoordig wordt er nogsteeds aan expressionisme gedaan, alleen is het nu minder bijzonder omdat het al een tijd een bekend begrip is. Modern ballet, wat je veel ziet, is een vorm hiervan. In modern ballet komt het ook vaak voor dat er gedanst wordt op muziek niet oorspronkelijk bedoeld voor balletmuziek.

Ik heb nu wel meer geleerd van het expressionisme, en kijk wel anders naar de dans. Als je het verhaal achter iets weet krijgt het vaak een diepere laag, en heksentanz heeft wel degelijk een verhaal. Nu ik weet wat Mary probeert uit te drukken, is dat ook duidelijker te zien Het is een donkere dans, maar wel een interessante.

Gemeente museum Den Haag - Verslag

Afgelopen Woensdag zijn we met de klas naar het Gemeente museum Den Haag geweest. Ik wist eerlijk gezegd helemaal niet wat ik moest verwachten, veel kunst dat zoiezo. Het was een museum met een uitgebreide collectie kunst, en wij mochten dat komen bewonderen! In deze blogpost dan ook mijn verslag.

Ik had gekozen voor de wonderkamers, ik wist alleen dat dit heel interactief was maar voorderest had ik absoluut geen beeld van wat ik kon verwachten. Ik werd al overweldigt bij de eerste stap in een van de kamers! Alles was zo modern en digitaal gemaakt, ik was gewoon verbaast dat dit allemaal mogelijk is! We kregen een soort ipad, en moesten daar een selfie mee maken en dan kon je via pijltjes op de grond de weg zien te vinden naar de wonderkamer waar je heen moest.

                                             













Het was wel duidelijk dat alles voor vrij jonge kinderen gemaakt was, zodat die kunst leuk gingen vinden. Je verveelde je absoluut niet, want van de kunstwerken die je te zien kreeg werd gelijk een soort atractie gemaakt. Je moest telkens vragen beantwoorden over de kunstwerken en leerde zo meer over de schilder of de tijd dat het in gemaakt was. De wonderkamers waren heel leuk ingericht, alsof je gewoon echt door een soort pretpark liep! Het is duidelijk dat de makers van het museum het echt zo leuk mogelijk gemaakt hebben en ook hun best gedaan hebben het leerzaam te maken.
















Ik vond dat ze er goed over nagedacht hadden dat er twee spelers zijn, het was niet alsof de een soms niks te doen had want elke speler kreeg een kans iets in de wonderkamers te doen. Er werd goed rekening gehouden met de tijd, waardoor alle groepjes van twee steeds op het zelfde moment naar de andere wonderkamer gingen en uiteindelijk op hetzelfde uitkwamen op dezelfde tijd.Vooral dat je samenwerkte maakten deze hele ervaring zo leuk, je kon echt lol samen hebben.

Het laatste vond ik nog wel het leukst en indrukwekkends. Het feit dat we met de punten die we hadden gescoord kunstwerken konden kopen en daarmee een eigen museum konden bouwen was al super. Alles kwam ook nog echt in hologram vorm in kleine kamertjes te staan, ik keek mijn ogen echt uit! En toen verschenen er ineens twee poppetjes met ons hoofd er op. Helaas werkte de wifi niet goed maar het idee was super, je kon dus stemmen op andere museums en dus ook andere museums bekijken. Echt heel gaaf.

Het was dus superleuk, goed over nagedacht en heel actief. Wel duidelijk dat het bedoeld is voor kinderen van een wat jongere leeftijdgroep. Het jammeren vond ik wel dat ik over de kunstwerken niet zoveel te weten kwam omdat je meer bezig was met de spelletjes en niet echt rustig kon kijken naar de kunstwerken. Voor mij zal dat al genoeg zijn, maar ik kan begrijpen dat er mensen zijn die dit veel leuker vinden. Al met al was het wel een leuk dagje!

Periode 3 los verslag - Rijksmuseum

We hadden al heel lang het plan naar het rijksmuseum te gaan, ik ben er volgens mij al weleens geweest maar dat is heel lang geleden. Het is toch een mooi stukje Nederlandse cultuur, en dat moet ik gewoon een keer gezien hebben. Ik was vooral benieuwd naar de nachtwacht, wat echt het pronkstuk van het rijksmuseum is natuurlijk. Lees verder voor mijn verslag!

Ik deed een audio tour die ons in 90 minuten langs alle highlights van het museum bracht, telkens werd er iets gezegd over het kunstwerk dat je voor je zag. De zaal waar ik als eerste toe geleid werd was een zaal met gemixte schilderijen van verschillende schilders. Wel was het gesorteerd op onderwerp. Zo kwam er als eerst bijvoorbeeld een hoek met bruids portretten, ik weet niet zeker of die ook allemaal door dezelfde persoon geschilderd waren, maar ik weet wel dat het allemaal schilderijen zijn van bekende schilders uit de gouden eeuw.

Dit schilderij vond ik heel indrukwekkend, in het echt zie je het beter, maar het leek haast een foto. Het is heel realistisch geschilderd, het glas leek echt glas, het goud leek echt goud.. Maar wat wel apart was, en wat je kan ontdekken als je goed kijkt is dat de borden in een rare positie staan. Een positie die er in de realiteit voor zou zorgen dat de borden vallen, een soort van half op de tafel. Volgens de tourguide was dit een fout van de schilder, maar dat klinkt toch vreemd, want waarom heeft hij dan de schaduw zo precies geschilderd?

Dit schilderij hing in een hoek waar het onderwerp natuur en andere landschappen was. Ik vind het zo bijzonder dat je bij lang kijken ineens hele andere dingen ontdekt in een schilderij, zo zie je ineens dat er achterin het landschap mensen in het gras zitten, of dat er iemand in de deuropening iemand staat te kijken bijvoorbeeld. Ook valt het me op dat de schilderijen uit deze eeuw verschillen van onderwerp, maar naar mijn mening verder niet echt zo verschillen. Wel die van Rembrandt natuurlijk, maar daar kom ik later op. Maar de kleuren zijn allemaal een beetje grauwig, dat komt waarschijnlijk gewoon omdat ze allemaal dezelfde verf gebruikten.

Dit schilderij zag ik haast over het hoofd! Hij is veel kleiner dan je verwacht, maar zeker wel net zo indrukwekkend. Het bekende melk meisje van Johannes Vermeer. Er is in dit schilderij zo mooi gewerkt met lichtinval, dat is iets wat zeker veel in de 17e eeuw voorkomt heb ik gemerkt. Er wordt veel met lichtinval en diepte gewerkt. Alles lijkt stil te staan in het schilderij behalve de stromende melk uit het kannetje.

Ook Jan Steens schilderwerken hingen in de zaal. Ik merkte ineens dat ik toch niet zoveel van kunstgeschiedenis vergeten ben, want ik herkende bepaalde schilderijen en herinner me ook wat Ignace daarover zei. Jan Steen schilderde veel huiselijke taferelen, vaak met chaotische gezellige gezinnen als onderwerp. Zijn schilderstijl hoort duidelijk bij het Barok en het Caravaggisme. Je kan wel uren naar zijn schilderijen kijken, het lijkt haast beweging te krijgen!

En dan natuurlijk, in volle glorie, de nachtwacht. Hij was nog indrukwekkender in het echt, zo groot en vol! Je moet echt lang voor dit schilderij staan wil je alles ontdekken wat Rembrand geschilderd heeft. Ik vond het apart om te zien dat hij bepaalde dingen in het schilderij heel nauwkeurig heeft geschilderd, maar sommige dingen ook wat minder nauwkeurig. Zoals bijvoorbeeld de hond rechtsonder (niet te zien op deze foto), die is wat grauw geschilderd en heeft bijna geen details.

Dit vond ik zo vreemd om te lezen, paste hij niet in de lijst in zijn geheel ofzo?

Ook heel bijzonder, dit poppenhuis. In die tijd niet gemaakt voor de kinderen, maar als kunstwerk voor volwassenen. Alles was heel gedetailleerd gemaakt en de spullen in het huis (zoals kopjes of tonnen) zijn van hetzelfde materiaal gemaakt als waarvan het in het echte leven van gemaakt is. Het huis was 30.000 gulden waard, in die tijd net zoveel als een echt grachtenpand!

Ten slotte zijn we ook nog bij de kunst uit de middeleeuwen geweest, we hebben vooral veel tijd doorgebracht bij die van de gouden eeuw maar ik vind het toch even leuk om te laten zien hoe erg de schilderkunst verschilt van elkaar door de eeuwen heen! Dit middeleeuwse schilderij is haast cartoon achtig, er wordt niet gewerkt met diepte of schaduw, alles is evenveel verlicht. Ik vind het zo apart om te zien, wat tijd doet met creativiteit.

Zeker een geslaagde dag bij het rijksmuseum, ik vind kunst echt leuk geworden, met name schilderijen van dagelijkse taferelen uit die tijd. Ik denk dat ik het zeker door school interessanter ben gaan vinden, omdat ik nu de geschiedenis erbij weet en ook de kenmerken herken door kunstgeschiedenis. Wel jammer dat ik niet bij de 20e eeuw gekeken heb, maar we liepen bijna 5 uur in dat museum rond, dus dat bewaar ik voor een volgende keer.

Otto dix - Metropolis kunst analyse

Het schilderij dat ik gekozen heb om te analyseren is het 'Metropolis' Schilderij van Otto Dix, gemaakt in 1927/1928 in Duitsland.

Eerste indruk:

Ik heb dit schilderij gekozen omdat het vrijwel het eerste schilderij was waar mijn oog op viel en ook op bleef hangen, toen ik in een boek aan het bladeren was op school. Ik hou er altijd heel erg van als iets je een sfeer kan geven, een goede film of een mooi liedje brengt mij soms in een bepaalde sfeer, dat betekend dat het naar mijn mening een goed liedje/film of kunstwerk is. Dat had ik ook bij het 'Metropolis' schilderij. De kleuren zijn heel warm en de mensen lijken te genieten, er komt gewoon een soort vrolijkheid van het schilderij af. Het heeft actie en is niet statisch, als ik lang naar het schilderij kijk kan ik me zo inbeelden dat ze echt aan het dansen zijn. Verder vond ik het ook indrukwekkend hoe het geschilderd is, ik heb dit nog nooit eerder zo gezien, Otto Dix maakt met zijn kwast iets wat op de computer geanimeerd zou kunnen zijn. Dat sprak mij heel erg aan.

Vorm:

Ik zie zoals ik al zij veel warme kleuren. Er is aan de achterkant duidelijk een soort diepte gecreëerd waardoor je ziet dat de ruimte nog doorloopt. Er is niet veel met schaduw gewerkt, alles is evengoed verlicht. Wel is er met spiegelbeeld gewerkt, als je kijkt naar de dansende vrouw met de blauwe schoentjes, zie je dat de grond haar lichaam weerkaatst.Verder zie ik alleen maar verticale lijnen. Na een beetje research heb ik ontdekt dat het schilderij gemaakt is met gemengde technieken op hout.

Verhaal: 

Verschillende mensen zijn aan het dansen, duidelijk van vanuit een welvarend milieu. Ik zie een big-band die optreed, en nog meer mensen aan de zijkant toekijken. Ik vond op internet dat Otto zichzelf ook in het tafereel geschilderd heeft, ik vraag me af wie hij dan is. De dansende vrouwen dragen mooie kleding en veel sieraden, dat is een teken van rijkdom.

Functie:

Ik kwam erachter dat dit schilderij hoort bij nog twee schilderijen, maar dat die wel los van elkaar staan. De functie van het schilderij is echter alleen te beschrijven als ik de drie delen bij elkaar haal, dus die foto staat hierboven. Otto Dix heeft zeker geschilderd met een achterliggende gedachte, want deze drie schilderijen vormen samen zijn beeld van de verschillende 'klassen' mensen in de Weimar Republiek. Hij wil laten zien door deze naast elkaar te zetten, hoe groot het verschil was tussen de rijke en arme mensen in die tijd en de kwaliteit van hun leven. Links zie je namelijk een prostituee geschilderd op straatkeien, wat een oude en arme straat vertegenwoordigt. Ook zie je een kreupelen man die haar aankijkt, beiden zijn geschilderd onder een brug. Otto Dix heeft ook het verschil tussen prostituees willen laten zien, omdat er in het aller rechter schilderij een aantal hogere klassen prostituees afgebeeld worden. Dat zie je omdat de vrouwen ongeveer dezelfde kleding dragen als de rijke in het midden, maar er toch goedkoop uitzien.

Context:

Het schilderij is geschilderd rond 1920, in Duitsland tijdens het herstel van de eerste wereldoorlog. Door de slechte economie in die tijd was de middelste klas bijna helemaal verdwenen, en bleven er eigelijk maar twee soorten klassen mensen over: de extreem arme en de extreem rijke. Het zorgde ervoor dat de Weimar republiek in die tijd enorme last kreeg van werkeloosheid, honger en ondervoeding. In die tijd, zoals dus ook in het schilderij afgebeeld is, waren er veel kreupelen en bedelaren op straat. Otto schetst dus de situatie na de 1e wereldoorlog in zijn schilderij.

Samenhang:

Ik zie duidelijk een samenhang in dit schilderij tussen de functie, context, voorstelling en vormgeving. Als ik naar de drie schilderijen naast elkaar kijk is de samenhang alleen al te zien aan het feit dat het middelste schilderij met hele warme en 'gezellige' kleuren geschilderd is, terwijl de rest toch wat minder intens gekleurd is en ook wat meer donker in zich heeft. Daarmee wordt dus het verschil afgebeeld van sfeer tussen de klassen, en dat het contrast in die tijd tussen rijk en arm heel groot was, wat toch wel een probleem was.

Interpretatie:

In de eerste instantie interpreteerde ik vanuit het schilderij alleen niet zoveel, ik keek er een beetje oppervlakkig naar en zag een soort vrolijk droombeeld voor me, een beetje 'Great gatsby' achtig. Maar na het ontdekken van de rest van de schilderijen, die dus samen een soort serie vormen, is mijn sfeerbeeld wel veranderd. Het heeft namelijk helemaal niet zo'n vrolijke boodschap, maar wil de kijker aan het denken zetten en het oneerlijke contrast laten zien tussen de twee klassen.

Evaluatie:

Door het evalueren van zo'n schilderij heeft het veel meer diepgang gekregen! Ik wist helemaal niks af van de achtergrond en wat de schilder nou eigelijk probeert te zeggen, dat weet ik nu wel en dan ga je toch anders kijken naar zo'n schilderij. Zoals ik hiervoor dus ook beschrijf, het evalueren van dit schilderij heeft de eerste indruk totaal weggevaagd. Zo kom ik er dus achter dat het verhaal om iets heen toch wel heel belangrijk is en zeker iets toevoegt aan je beeld van iets. Misschien ga ik dus vanaf nu wel de informatie bordjes onder schilderijen lezen, als ik weer eens in een museum ben.

CKV documentaire filmpje

Hierbij het documentaire filmpje dat we deze periode moesten maken, was heel leuk en leerzaam om te doen!we hebben bewust gekozen voor een interactieve documentaire, waarbij de geïnterviewde het beeld bepaalde, omdat je zo veel informatie krijgt maar het wel leuk houdt door er beweeglijkere beelden doorheen te doen.  En we zijn redelijk blij met het resultaat, veel kijkplezier!