De film 'Viva cuba libre: Rap is war' is een documentaire undercover gefilmd over het rapduo Los Aldeanos. Het rapduo staat in Cuba bekend om hun heftige teksten tegen het regime in, zei zeggen de waarheid en niet veel durven dat.Je komt in documentaire veel te weten over het 'echte' cuba, dat cuba wat het regime probeert te verbergen voor het buitenland. De mensen leven in armoede en de overheid is vreselijk streng. In de documentaire word wel duidelijk dat het rap duo volledig tegen de regels in gaan met hun teksten, als bekend word dat je alleen al voor het luisteren naar hun muziek opgepakt kan worden.
Het was een hele aangrijpende film en ik ben zeker veel dingen te weten gekomen waar ik me nog helemaal niet bewust van was, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik helemaal niks wist van de toestand in Cuba. En nu weet ik ook waarom ik daar niks van wist, het land probeert het zo veel mogelijk te verdoezelen.De documentaire maker Jesse Acevedo heeft heel goed afgewisseld met het persoonlijke leven van het duo en hun artiesten leven en alles wat daarbij komt kijken. Daardoor was het wat interessanter om naar te kijken, omdat het 'rappen tegen het regime in' op een begeven moment een beetje saai en langdradig werd was het wel weer verfrissend om te het familieleven van de twee te zien en de geboorte van een kind.
De documentaire maker heeft naar mijn mening heel goed zijn best gedaan de kijker echt mee te trekken in de sfeer, alleen al omdat bijna de gehele film muziek van de rappers zelf onder de beelden speelde. En door een stukje van de geschiedenis te vertellen en vervolgens beelden te laten zien van de havana's en de krotten waar sommige mensen hun leven in doorbrengen. De persoonlijke verhalen van mensen die daar wonen maken alles nog veel emotioneler en daardoor krijg je als kijker echt een intiemer gevoel bij de film.
Qua camera werk vond ik ook vrijwel alles heel goed, er werd echt gespeeld met inzoomen en uitzoomen. Het viel me op dat als er iets emotioneels en persoonlijks verteld werd er close ups werden gemaakt, terwijl er bij de informatieve beelden juist weer medium shots werden gebruikt. En zoals ik al zei werd er op een hele persoonlijke manier gefilmd, veel persoonlijke verhalen. Vooral de scene in de havana's waar de mensen hun verhaal doen voor de camera vond ik heel aangrijpend.
De film word spannend gehouden doordat de er ook beelden te zien zijn van de moeite die de cameramannen hebben gehad bij het filmen van de documentaire, ze kregen bijvoorbeeld problemen toen ze onderweg naar de havana's waren om daar te filmen. Dat houdt het avontuur er wel in want om heel eerlijk te zijn werd de boodschap 'deze rappers gaan tegen het regime in' wel duidelijk en werd het voor mijn gevoel een beetje uitgerekt, er werd niet echt nieuwe informatie aan toegevoegd.
Ik had wel nog wat onbeantwoorde vragen tijdens het kijken, die dus niet in de documentaire voorkwamen maar wel een beetje voor de hand liggend waren. Zoals : '''Waarom worden die mensen zelf eigenlijk niet opgepakt?". En ze konden naar mijn mening nog meer besteden aan de achtergrond informatie, want zelfs tijdens het kijken wist ik alsnog niet 'waarom' het zo slecht gaat daar in cuba, maar misschien is dat omdat wij er nooit les in gehad hebben en de doelgroep van de film niet alleen onze doelgroep is.
Al met al vond ik een goede film! Heel leerzaam, confronterend en triest maar ook wel powerful, je krijgt veel respect voor de rappers nu je weet dat het echt gevaarlijk is wat zei doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten